Hi folks

Ik ben net in KL, Kuala Lumpur, aangekomen en miljaar dat bier is hier duur!! Aleja als je de standaardprijzen vergelijkt met een pint, wauw. ‘T is $5 voor een van de goedkoopste biertjes. Terwijl mijn eten bij een eetkraampje maar $2 kostte. Moslimlanden, niet goed om uit te gaan. Wat me ook opviel en nogal slecht uitkwam is dat alles hier op verschillende verdiepen gebouwd is. Ik wou dus naar mijn hostel wandelen maar ik was op het verkeerde verdiep uit het busstation, KL sentral, gekomen en was binnen de 5 min op de autostrade aan het wandelen. Terwijl ik beneden de gewone straten kon zien. Dus dan maar teruggekeerd en de uitgang een verdiep lager genomen. Na een 40tal minuten wandelen heb ik uiteindelijk een goede en goedkope hostel gevonden in Chinatown.

Bij deze mijn eerste bevindingen over KL. Voor ik in KL terechtkwam, heb ik namelijk eerst het een en ander gedaan. Mijn eerste bestemming in Maleisië was Langkawi. Daarna ben ik naar Kuching. Deze stad is gelegen op het Oostelijke deel van Maleisië (Borneo). Na Kuching was het de beurt aan Kota Kinabalu om me te ontvangen. De tweede grootste stad van Borneo, gelegen in het noord-westelijke deel. Dan kwam KL aan de beurt, ook meteen mijn laatste bestemming in Maleisië. Nee, als je denkt dat ik gewoon beetje rondgevlogen heb dan heb je het mis.

Langkawi, the party island
Langkawi was mijn eerste bestemming in Maleisië. Van Hanoi in Vietnam ben ik naar hier gevlogen. Ik arriveerde maar laat op het eiland en op voorhand had ik deels mijn huiswerk gedaan over verschillende hostels etc maar daar stond maar zeer weinig van online. Dus dan maar the oldschool way, aankomen en accomodatie zoeken. Ik heb samen met 2 Duitse meiden een taxi genomen naar Pentah beach, het toeristische centrum van het eiland. Zij hadden al een resort geboekt, hetzelfde waar ook Ilse en Alex hadden geboekt maar dat was me toch wat te duur. Dus dan maar op pad met de backpack. Rond 22u30 had ik wel nog altijd geen hostel gevonden en toen ik bijna besloot om een motel te boeken en veel geld te betalen, riep iemand aan de overkant van de straat ” You’re looking for a place to sleep?!”. Waarop ik al wat achterdochtig was want ik kwam net van Vietnam waar iedereen geld probeert af te troggelen. Uiteindelijk bleek “Chief” een topkerel te zijn. Hij belde een aantal hostels voor mij om te vragen of ze nog plaats hadden en voerde me uiteindelijk zelf naar Soluna guest house. Had ik even geluk!! Het bleek dan zelfs nog een prachtige hostel te zijn ook, verscholen achter een hoop gebouwen maar heel dicht bij het centrum.

(De oprit van de hostel. Geef toe, ziet er niet mis uit toch?)

‘S anderdaags kwamen Alex & Ilse aan op Langkawi. Dus ’s avonds hebben we afgesproken en waw dat was alweer even geleden dat ik nog eens vrienden van België had gezien. Toch voelde dat verrassend vertrouwd, alsof het een week geleden was dat we elkaar hadden gezien. Waterpijpsje roken na een strandwandeling en ondertussen wat bijpraten. De volgende dag hadden we afgesproken een brommer te huren en het eiland te verkennen and so we did!

Mijn conclusie was dat het eiland niet zoveel te bieden had. We hebben enkele toeristische plaatsen bezocht waarvan we dachten wat cultuur te zien maar we kwamen meestal uit op een soort markt met allemaal kleine kraampjes die dingen wilden verkopen. Bummer. Wat me wel bijgebleven is, is hoe we moesten schuilen voor een stortvlaag bij een wegkraampje. En oejajee, ze hadden er weer van die goedkope en zotlekker gefrituurde snacks! Ook hebben we ergens een strand gevonden waar het uitzicht echt wel magnifiek was en Ilse het niet kon laten om in het “heeel-zoute” water (haar woorden) te springen.

(Black sand beach.)

Onze laatste stop waren de bat caves. Toen we er toekwamen, moesten we wel een boot met gids huren zeker.. nuja achteraf waren we heel blij het gedaan te hebben want ’t was echt fun!

De boottour waar we voor moesten betalen, was niet enkel naar de bat cave maar ook naar fish farm en ook eagles voederen.

Bat cave

Toen we de grot betraden, stonk het sterk. Dat was natuurlijk door de uitwerpselen van de vleermuizen. Ik dacht bij het betreden van de grot : “jah we gaan hier 2 beestjes zien en daarvoor hebben we weer mogen dokken” maar niets was minder waar. De grot zat echt vol met vleermuizen. De ene al wat levendiger dan de andere, soms moesten we ons hoofd intrekken omdat er een laagvlieger passeerde. Dat was toch minder naar de zin van Ilse ( check laatste foto).


(Check alle vleermuizen in de grot hangen. ‘T waren er echt wel een nest hoor. Dit is niet de enige tros die we zagen)

(Het angsthaasje. Probeer die maar eens stil te houden als er een paar vleermuizen rond haar vliegen)

fish farm

Na een wandeling door de bat cave en wat gegil hier en daar, sprongen we terug op de boot. De bestuurder zei dat we nu een fishfarm gingen bezoeken. Ons idee wad onmiddellijk “Saaai”. Tot we er aankwamen en de gids aan de rondleiding begon. Ik was echt onder de indruk van die vissen. Eerst toonde hij ons de archer fish. Als die een insect of eten zien een paar meter boven het water, schieten ze er naar met water zodat het valt en ze het kunnen opeten. Als het eten maar een tiental centimeter boven het water hangt dan springen ze er naartoe. Wauw toch?!

De andere vissen die hij ons toonde waren stingrays (roggen) die we mochten voederen en wat mee spelen. Zo glad en glibberig dat die zijn maar hun mond is dan weer precies schuurpapier.

(Moeilijk te zien maar dat is een stingray)


(Ook deze speciale krab mochten we vasthouden en over ons hand laten lopen. Ze noemen het een horse shoe crab – of hoefijzerkrab-. Toepasselijke naam als je zijn onderkant bekijkt. Gelukkig heeft het beest geen scharen en zijn mond zit tussen zijn poten. Raat beest.)

eagle feeding

Je kan niet zoveel zien op mijn foto’s vrees ik. Er waren een tiental eagles die aan het jagen waren. Ik had dit al vaak gezien op de farm in Australië maar nog nooit zoveel bij elkaar. En het landschap was ook prachtig. Toch wel weer een tikkeltje anders dan Vietnam.

Et voila dit was onze dag met de scooter. We hebben er zeker van genoten.

‘S avonds heeft Ilse mijn haar geknipt (dat was dringend nodig.). Ze had zelfs een zotte verrassing: een DUVEL!! Thanks!

De dagen erna hebben we wat de luiaard uitgehangen en geprofiteerd van het goedkope bier in Langkawi.

(Luiaarden aan het strand)


( Oasis bar. Waar we 2 avonden op rij veel plezier hebben beleefd.)

De laatste avond had de cafebaas nog een verrassing voor ons in petto. We mochten elk een “gelukskaars” (ik weet niet precies hoe je dit noemt) oplaten.



(Eerst een wens schrijven – dan aansteken – oplaten – genieten. That was a really cool moment.)

De dag erna nam ik afscheid van Alex en Ilse bij het ontbijt en trok ik naar de luchthaven om mijn vliegtuig richting Kuching te halen.

Kuching, how boring can a big city be?

Aangekomen in Kuching. Daar moest ik een taxi nemen naar de hostel. Dat vind ik toch niet zo aangenaam. In een taxi voel ik me alsof ik boven de anderen sta. Geef mij toch maar liever de bus. Nu ja, er waren geen bussen van de luchthaven naar ’t stad. Voor de taxi betaal je aan de teksi counter ( zo schrijven ze taksi hier.) in de luchthaven en dan stap je gewoon in een taxi en geef je het briefje. Toen ik in de taxi zat vroeg ik de chauffeur of hij het adres nodig had en hij zei “hah adress?!” en gaf me een veelbetekenende blik. Blijkbaar wordt daar dus niet gewerkt met adressen. Nu snap ik wel waarom niet want er worden nergens huisnummers uitgehangen en vele straten lopen in een 4tal vertakkingen en blijven dezelfde naam behouden. Na wat zoeken en raadplegen van zijn collega’s via de intercom vond de chauffeur mijn hostel. Dus tot zover mijn taxi verhaal.

Het malibu lifestyle hostel was hoofdzakelijk een bar met daarbij een hostel. Dat kwam wel nog goed uit want ’s avonds zat ik er vaak om te socializen met medebackpackers of wat locals. Ik heb er opnieuw enkele interessante mensen leren kennen en jaja, opnieuw frans geoefend en gesproken. ‘T is toch zo slecht nog niet.

(Seafood bar. Jammie! Hier ben ik gaan eten met een viertal fransen en dat lukte nog behoorlijk.)

(My Friends! Ze verkochten ze daar ook.)

(Afscheid van Magali, die mij frans leerde & ik haar engels, in de hostel. – Ja ’t was smorgens, pf)

Verder kan ik zeer weinig goeds zeggen over Kuching. Het is er gewoon oersaai. Er valt zeer weinig te doen in de stad zelf. Ook als je de straten verkent, zou je denken dat er bijna niemand woont. Zo weinig mensen op straat. ‘S avonds was er wel altijd een heel klein beetje ambiance aan de rivieroever. De valszingende locals die wat geld proberen te verdienen, zorgen soms wel voor wat fun.

(De rivier vanop de rivieroever vol ambiance!)

Een dag ben ik met Sandro naar Bako national park getrokken. Dat was prachtig! Ik vond het spijtig dat de accommodatie op het eiland volledig volboekt was want daar kon ik toch wel nog een dagje blijven. Een nachtwandeling in de jungle ging toch wel een nieuwe belevenis geweest zijn. In die ene dag hebben we wel goed doorgewandeld en heel veel gezien. Een viper slang, apen die aan je voeten komen liggen (dat vertrouwde ik niet altijd), een soort tamme everzwijnen. Een half uur voor we terug op de boot ging richting Kuching kwam nog een familie neusapen in de boom voor ons wat eten. Dat was fantastisch om die beesten in die boom te zien. Het heeft toch wel een heel ander beeld om apen in hun natuurlijke omgeving te zien dan gewoon even in de zoo. Ohja en met het paradijselijke strand als achtergrond. Het was te mooi om waard te zijn. Wat mij fascineerde, was hoe menselijk die apen bewogen. Was het niet dat ze zo gemakkelijk en behendig in een boom zitten dan had ik bijna gezworgen dat daar een paar overbehaarde mannen met misvormde neuzen in de boom hingen.

Hiervan heb ik nog geen foto’s want mijn gsm was plat maar Sandro stuurt die binnen een tweetal weken door, als hij terug in Portugal aangekomen is. So keep reading and you’ll see some nice pictures.

Zo dit was zowat mijn volledige eerste week. Maleisië heeft dingen te bieden maar je moet ze weten te vinden. Als ik ooit terugkeer op vakantie dan zou het zijn voor het Borneo eiland en de natuur. Mijn volgende weekverslag komt er zo snel mogelijk aan.

Groeten van in Kuala Lumpur met zicht op de skyline van KLCC.