Selecteer een pagina

Hi peeps, I’m back!

Mijn laatste dag in Vietnam breekt morgen aan en dat vind ik toch wel heel spijtig! Dit land is magnifiek op heel veel vlakken. De laatste 2-3 weken ben ik door het land geraasd maar ik heb niet het gevoel dat ik super veel gemist heb. Natuurlijk ben ik wel gewend geraakt aan reizen zonder echte tijdslimiet dus dat was toch wel een serieuze aanpassing. Echt blijven plakken op een plaats zit er niet echt in. Tenminste als je bijna het volledige land wil zien. Ik denk dat ik het er toch goed vanaf heb gebracht in de drie laatste weken Vietnam.

Let’s begin where I ended

Wel wat heb ik nu precies gedaan? Mijn vorige blogpost eindigde tijdens mijn wel vrij comfortabele busrit naar Da’lat. In Da’lat ben ik maar een volledige dag gebleven, nadien gezien had ik beter wat langer gebleven. Die stad heeft echt wel zeer veel te bieden en ’t is toch een volledige andere setting dan de rest van Vietnam dat ik heb mogen ervaren. Eigenlijk is het gewoon over het algemeen zo dat als je naar een volgende locatie reist in Vietnam, je een andere omgeving te zien krijgt. Het is nu eenmaal een enorm uitgestrekt land. Anyway, mijn dag in Da’lat heb doorgebracht op de brommer. Robert, een Nederlander die ik in de hostel heb ontmoet, wou dat ook doen dus hebben we samen een tour geboekt. Dit bleek wel heel persoonlijk te zijn toen we de volgende morgen aan de tour begonnen want het was namelijk enkel ons twee op de tour. Dat zorgde er voor dat we een heel goeie en persoonlijke ‘band’ kregen met de gids en we wel wat meer vragen konden stellen dan anders. Dit was een meer dan geslaagde avond! Nadien heeft de gids ons ook nog meegenomen naar de plaatselijke markt. Dat was toch een verademing want in Da’lat vraagt je helemaal niemand of je iets wil kopen. Je gaat een winkel binnen of niet, je wordt niet elke aangeklampt!
image
( Robert en ik met een adembenemend zicht achter ons.)

image
De makers van Wesel coffee bevinden zich in deze kooi. Een grote delicatesse in Vietnam is Wesel coffee. Ze laten de wezels de koffiebonen opeten en ze dan uitschijten waarna ze alles wassen. Het binnenste van de koffieboon gebruiken ze om de koffie te maken. Ik vond de koffie toch net iets te straf. Hun ice coffee daarin tegen vind ik hier wel heel lekker!
image
Tijdens de tour hebben we ook een zijdefabriek bezocht. Daar was ik echt van onder de indruk. De kokkonen dat ze gebruiken om de stof te maken en het dan zien geweven worden. Knettergek!
image
We bezochten ook the elephant waterfalls. Ik stond net iets te ver dus ik was toch wel wat nat.

Bye bye Da’lat – Hello Hoi An!

Bij het reizen van Da’lat naar Hoi An hadden we een slaapbus. Chance want het was denk ik 14uur rijden wat toch wel aangenamer is als je een degelijke tuk kan doen. De rit was met een tussenstop in Nha Trang. Daar wou ik doelbewust niet stoppen omdat ik van alle kanten hoorde dat dit echt wel enorm toeristisch is. Het blijkt zelfs moeilijk te zijn om een Vietnamees te spotten. ’t is van horen zeggen he!

Eens aangekomen in Hoi An, trok ik naar de hostel dat iedereen me had aangereden. Sunflower hostel. Yes een schot in de roos! Of toch voor de meeste mensen, spijtig genoeg niet helemaal voor mij. Voor $9,5 / nacht ( wat het hoogste bedrag is dat ik betaald heb in Vietnam voor een dorm) had ik een normale 6-dorm. Er was ook een zwembad dat iedereen kon gebruiken en wat mij vooral beviel was het uitgebreide ontbijtbuffet! Telkens ik had ontbeten moest ik niet meer lunchen, dus dat “dure” verblijf kon ik wel enigszins combineren. De reden waarom Sunflower hostel niet helemaal mijn ding was, was omdat zo goed als alle backpackers die er verbleven, uitwaren op 3 dingen: zuipen, slapen en relaxen. Ik was in Hoi An om Vietnam te verkennen en niet enkel om overdag in mijn bed te liggen. Gelukkig had ik iemand ontmoet op de tour in de Mekong Delta die in Da’Nang werkt als engelse lerares. Dus zij heeft mij de streek en alle lokale plaatsen kunnen tonen. I liked it very much, yes yes.

De eerste dag in Hoi An, heeft ze me naar de, volgens haar, beste tailor gebracht. Achteraf bekeken had ze waarschijnlijk wel gelijk want ik ben verdomd blij met het resultaat! Oordeel zelf maar.
image
image
(De tailor had gevraagd of ik die pose wou aannemen. Ik ben alvast tevreden.)
image
(Mijn tailor. Als je ooit naar Vietnam en Hoi An gaat, ga zeker naar haar. Ze is zo vriendelijk en goed!)

Daarna wat de stad verkend en op het Ang Bang strand gaan relaxen. Het is echt wel een stad / dorp met heel veel sfeer en gezelligheid. Ik vond het heerlijk om ’s avonds op mijn eentje door de straten van Hoi An te slenteren en te zien wat er allemaal werd uitgespookt. ( Sowieso is dat een van mijn favoriete bezigheden maar in Hoi An toch nog net iets meer.)
Enkele sfeerbeelden van Hoi An by night.
image
image
image

De tweede en derde dag in Hoi An huurde ik een brommer en trok ik naar Da’Nang om wat natuur en cultuur op te snuiven. Vlak naast Da’Nang zijn er namelijk twee bergen. De ene, Marble Mountain, was 15 000 VND ingang om de berg te voet te beklimmen en alle heilige pagoda’s die er op werden gebouwd te bezoeken en bezichtigen. Dat vond ik wel de moeite. Vele pagoda’s waren grotten met enorme standbeelden. Chapeau, voor de pipo’s die dat daar hebben gebouwd.
image
image
image
(A small impression of Marble mountain.)

De andere berg, Monkey mountain, hebben we de derde dag opgereden met de brommer. Prachtig!  Daar reed bijna niemand en je had magnifieke uitzichten. Het was wel niet het beste weer dus soms wat mistig maar toch. Op Monkey mountain hebben ze ook een Gigantische buda gebouwd. Als je van Da’Nang naar de berg kijkt, deed het me echt wel denken aan Rio de Janeiro. Dan wel niet met Jezus maar met Buda. Impressive.
image
image
image
image
( Monkey mountain view en de grote Buda. Het lijkt toch echt beetje op het nieuwe Rio?)

Daarna heb ik nog een vierde dag genomen om vanalles in orde te brengen zoals mijn pak en andere spullen versturen naar het thuisfront, bankzaken regelen aangezien ik niet aan mijn geld kon, laundry,… Dat moet jammergenoeg ook allemaal gebeuren. Die laatste avond verbleef ik in een andere hostel: Sleepy Gecko. Dat was toch meer mijn ding. Minder luxueus maar zo’n chille gemeenschappelijke ruimte met cosy zitzetels en zalige muziek. Daar heb ik meteen een heleboel interessante mensen ontmoet.

Tijdens mijn laatste dag in Hoi An ben ik ook aan de praat geraakt met een Vietnamese man die me vroeg om even binnen te komen en zijn “opstel” , dat hij voor zijn Engelse les moest schrijven, te verbeteren. Uiteindelijk heb ik bijna een uur met die man gepraat. Hij bleek super goed te zijn in Engels en zelfs wat Frans te kunnen. Hij was aan het proberen om tour guide te worden maar zelfs met zijn uitmuntend Engels was dat blijkbaar niet de gemakkelijkste opdracht. Hij gaf mij ook zijn adres op het einde van ons gesprek zodat ik wat reclame kon maken voor zijn shop. Hij benadrukte mij wel ( ik denk 10 keer ofzo) dat ik geen brief mocht zenden naar dit adres.Blijkbaar worden alle Engelstalige brieven gescreend. Ze mogen dus duidelijk nog altijd niet alles over dit land naar buiten brengen. Ik was echt verbaasd dit te horen. Btw ze blocken ook twitter in Vietnam. Dus vrije meningsuiting naar de buitenwereld toe is toch nog ver te zoeken.
image
Hij leerde me ook wat Vietnamees en ik vroeg hem mij een voorbeeld te geven van de verschillende accenten en uitspraken. Knettergek! Gewoon onverstaanbaar voor mij. Op de foto zie je 5 maal het woord “ma” maar telkens een klein beetje anders uitgesproken en met een volledig andere betekenis. Je moet het maar kunnen.

Adiós Hoi An & Da’Nang, Hola Hue

Na de natuur, komt de cultuur. Ale dat was toch zo in mijn geval. Hue is de stad waar er een heleboel tombes van de voormalige Vietnamese keizers bijna volledig intact werden gehouden. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb een van de tombes bezocht. Degene die men mij had aangeraden en aangeprezen als meest indrukwekkend maar dat is mij toch wel tegengevallen. Het is inderdaad indrukwekkend dat alles daar gebouwd is voor die ene keizer maar ik had al wat indrukwekkendere dingen gezien. Bijvoorbeeld the imperial city in het oude stadscentrum van Hue was veel grootser en praalser om te zien dan de tombes. Je kon er ook een halve dag in rondlopen, wat we ook gedaan hebben. Terwijl ik een tombe in een halfuur had gezien. Dus ik was blij Hue gezien te hebben maar de stad heeft zeker mijn hart niet gestolen.

image
(Toegangspoort van de oude stad in Hué.)
image
(Bezoek aan de imperial city. Met mijne Duitse maat, spijtig genoeg zijn naam vergeten.)
image
(Ik vond hun oog voor detail mooi.)
image
(Een plattegrond van de imperial city. Het is misschien niet zo duidelijk maar het heeft wel een kleine indruk van hoe groot het is.)
image
(Yes. Mijn eerste turtle in Vietnam gespot!)
image
(Een uitzicht op het grootste deel van de tuin)

…. To be continued…

See ya folks

-*Vervolg van de blogpost, dat ik al een tijd geleden geschreven heb btw, komt er zodra ik eindelijk eens een deftige internetverbinding vind!*-